Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ του πολυπροπυλενίου με ορυκτά υψηλής αντοχής και των συνηθισμένων πληρωτικών;

Υψηλής αντοχής γεμάτο ορυκτό πολυπροπυλένιοαναφέρεται σε σύνθετα μηχανικά πλαστικά που κατασκευάζονται με την τροποποίηση της ρητίνης πολυπροπυλενίου με ανόργανα ορυκτά σωματίδια. Τα βασικά χαρακτηριστικά του περιλαμβάνουν ομοιόμορφα διασκορπισμένη ορυκτική φάση, σύστημα διασύνδεσης μεταξύ πολυμερούς μήτρας και πλήρωσης και μακροσκοπικής μεταβολής απόδοσης που προκαλείται από μικροσκοπικό σύνθετο αποτέλεσμα.

Η βασική διαφορά μεταξύΥψηλής αντοχής γεμάτο ορυκτό πολυπροπυλένιοκαι το συμβατικό πολυπροπυλένιο αντικατοπτρίζεται αρχικά στο επίπεδο μηχανικής απόκρισης. Τα άκαμπτα σωματίδια των ορυκτών πληρωτικών σχηματίζουν ένα δίκτυο μεταφοράς τάσης στη μήτρα, το οποίο βελτιώνει σημαντικά το ελαστικό μέτρο και την αντοχή του ερπυσμού του υλικού. Το συνηθισμένο πολυπροπυλένιο είναι επιρρεπές σε πλαστική παραμόρφωση υπό συνεχή φορτίο, ενώ το σύστημα πλήρωσης ορυκτών ενισχύει τη σταθερότητα του προϊόντος διαστάσεων, παρεμποδίζοντας την ολίσθηση των μοριακών αλυσίδων. Οι δύο δείχνουν αντίθετα χαρακτηριστικά στη θερμική συμπεριφορά. Παρόλο που η προσθήκη πληρωτικών αυξάνει τη θερμοκρασία παραμόρφωσης θερμότητας, η σκληρότητα χαμηλής θερμοκρασίας επηρεάζεται λόγω της επίδρασης συγκέντρωσης στρες.

Η μεταβολή της ρευστότητας επεξεργασίας οφείλεται στην αλληλεπίδραση μεταξύ της ορυκτής φάσης και του τήγματος.Υψηλής αντοχής γεμάτο ορυκτό πολυπροπυλένιοαυξάνει το ιξώδες τήγματος, με αποτέλεσμα την αύξηση της αντίστασης της πλήρωσης καλουπιών, μειώνοντας ταυτόχρονα τον ρυθμό συρρίκνωσης χύτευσης. Η διαφορά στις επιφανειακές ιδιότητες είναι ότι τα ορυκτά πληρωτικά χάνουν την αρχική στιλπνότητα των καθαρών επιφανειών πολυπροπυλενίου, παρουσιάζουν μια ματ υφή και βελτιώνουν την προσκόλληση σε πολικές επικαλύψεις. Από την άποψη της περιβαλλοντικής ανοχής, τα ορυκτά σωματίδια μπορούν να εμποδίσουν τη διαδρομή της διείσδυσης υπεριώδους και να καθυστερήσουν τη διαδικασία της φωτογράφησης, αλλά η τάση των πληρωτικών να εγκατασταθεί μπορεί να επηρεάσει τη μακροπρόθεσμη ομοιομορφία.