Ποιες είναι οι διαφορές μεταξύ του πολύ σκληρού πολυπροπυλενίου και των συνηθισμένων πλαστικών;

Ως τεχνικό επίτευγμα της τροποποίησης του πολυμερούς, η βελτίωση της υλικής απόδοσης τουπολύ σκληρυμένο πολυπροπυλένιοπροέρχεται από τη συγκεκριμένη αναδιοργάνωση των μοριακών αλυσίδων. Μέσω χημικού συμπολυμερισμού ή θεραπείας φυσικής σκληροποίησης,πολύ σκληρυμένο πολυπροπυλένιοκατασκευάζει μια δομή απορρόφησης ενέργειας σε μικροσκοπικό επίπεδο. Αυτή η μη γραμμική λειτουργία διάταξης είναι ουσιαστικά διαφορετική από τη γραμμική διαμόρφωση των συμβατικών πλαστικών. Το κατανεμημένο σύστημα ρυθμιστικού διαλύματος ενέργειας που σχηματίζεται στη διασύνδεση φάσης του υλικού επιτρέπει το φορτίο κρούσης να επιτευχθεί η διάχυση του στρες μέσω της ελεγχόμενης επέκτασης μικροκύρων, ενώ τα παραδοσιακά πλαστικά είναι επιρρεπείς σε ξαφνικό εύθραυστο κάταγμα λόγω της άκαμπτης διάταξης των μοριακών αλυσίδων και ο μηχανισμός παραμόρφωσης περιορίζεται από την έλλειψη ικανότητας ολίσθησης της μοριακής αλυσίδας.

Η διαφορά στη θερμική απόδοση αντικατοπτρίζεται στον τρόπο απόκρισης του υλικού σε αλλαγές στη θερμοκρασία. Η γυάλινη μετάβαση τουπολύ σκληρυμένο πολυπροπυλένιοΔείχνει ένα ευρύ φάσμα απαλών χαρακτηριστικών και η δραστηριότητα των τμημάτων της μοριακής αλυσίδας μπορούν να διατηρηθούν ακόμη και σε πεδία χαμηλής θερμοκρασίας, ενώ τα συμβατικά πλαστικά έχουν προφανή κρίσιμα σημεία μετάβασης. Από την άποψη της απόδοσης επεξεργασίας, το τροποποιημένο υλικό επεκτείνει το παράθυρο παραμέτρων χύτευσης βελτιστοποιώντας τις ιξωδοελαστικές ιδιότητες. Η βελτίωση της ακρίβειας ελέγχου της ρευστότητας της λιωμένης κατάστασης όχι μόνο εξασφαλίζει την ακεραιότητα της πλήρωσης των σύνθετων δομών, αλλά επίσης καταστέλλει αποτελεσματικά την υπολειμματική τάση κατά τη διάρκεια της διαδικασίας σκλήρυνσης. Αντίθετα, το φαινόμενο μετάλλαξης του ιξώδους κατά τη διάρκεια της επεξεργασίας των συμβατικών πλαστικών μπορεί εύκολα να οδηγήσει σε γεωμετρικά ελαττώματα στα προϊόντα.

Η διαφορά στις μακροπρόθεσμες επιδόσεις αντικατοπτρίζεται στη διαφοροποίηση της αντίστασης στην ρωγμή περιβαλλοντικού στρες.Πολύ σκληρυμένο πολυπροπυλένιοΑποκλείει τη διαδρομή διάδοσης ρωγμών εισάγοντας μια δομή ελαστικής φάσης, ενώ η μοναδική φάση των συνηθισμένων πλαστικών είναι επιρρεπής σε θραύση μοριακής αλυσίδας κάτω από τη δράση των χημικών μέσων ή των υπεριώδους ακτίνων. Στη σύγκριση της ζωής της κόπωσης υπό κυκλικό φορτίο, η ικανότητα αποκατάστασης παραμόρφωσης του πολύ σκληρού πολυπροπυλενίου καθυστερεί σημαντικά τη συσσώρευση πλαστικών βλάβης.

Η λογική της επιλογής σεναρίων εφαρμογής επεκτείνεται από αυτό.Πολύ σκληρυμένο πολυπροπυλένιοείναι πιο κατάλληλο για μηχανικά εξαρτήματα με συχνή δυναμική φορτία και τα χαρακτηριστικά απορρόφησης ενέργειας αποτελούν μια συνέργεια με τις δομικές απαιτήσεις ασφάλειας. Τα συνηθισμένα πλαστικά συγκεντρώνονται ως επί το πλείστον σε στατικά σενάρια χαμηλής πίεσης και η ισορροπία μεταξύ των πλεονεκτημάτων κόστους και της βασικής απόδοσης αποτελεί τα βασικά στοιχεία της τοποθέτησης της αγοράς τους.